QuanGame

W tę grę grały głównie dzieci, ponieważ można w nią grać wszędzie, używając tylko kilku kamyków, żetonów lub nasion, tacki z co najmniej 12 pudełkami lub rysując tacę ziemi.

Gra przekroczyła azjatyckie granice i jest coraz częściej grana, zwłaszcza od czasu jej adaptacji jako aplikacji na smartfony, w taki sam sposób, jak demokratyzacja japońskich gier Sudoku i Sokoban.

Historyczne pochodzenie gry nie jest jasno określone, ale od bardzo dawna grana przez wietnamskie dzieci i jest podobna do afrykańskiej gry Mancala.

• Uproszczony interfejs
• Łatwy do gry
• Gracz przeciwko graczowi
• Player vs. Komputer

• Gracz, który ma najwięcej punktów, wygrywa
• Plansza składa się z dwóch dużych pudeł mandarynkowych (neutralnych) i pięciu pudełek dla każdego gracza
• Gra kończy się, gdy oba pola mandaryńskie są puste, każdy gracz otrzymuje pozostałe elementy z pól, które posiada, zanim wyłoni zwycięzcę.
• W każdej turze każdy gracz musi się poruszyć jeden z pięciu niepustych kwadratów do sąsiedniego kwadratu
  • Gracz bierze wszystkie elementy w pudełku, a następnie dodaje jeden element do każdego sąsiedniego pudełka, kontynuując w tym samym kierunku
  • Jeśli po ostatnim pudełku następują dwa puste pudełka, runda się kończy.
  • Jeśli następne pudełko jest puste, gracz bierze („zjada”) punkty z pudełka po nim i nadal je jak najwięcej (puste pole, a następnie pełne pole)
  • Jeśli poniższe pole nie jest puste, gracz przerabia to samo, co na początku tury
• Jeśli na początku rundy gracz nie ma monety, bierze 5 poi nts ze swojego wyniku i wkłada monetę do każdego ze swoich pudełek